Żywice mocznikowo-formaldehydowe i melaminowo-formaldehydowe o ograniczonej emisji formaldehydu

Piotr Jankowski, Dorota Kijowska, Izabella Legocka, Ewa Wierzbicka, Leszek Danecki, Grzegorz Czapiewski

Streszczenie


Żywice na bazie formaldehydu są powszechnie wykorzystywane jako kleje w produkcji wyrobów drewnopochodnych, stosowanych w przemyśle meblarskim i budowlanym. Wadą tych wyrobów jest emisja szkodliwego dla człowieka i środowiska formaldehydu, zarówno podczas ich produkcji, jak i użytkowania. Celem pracy było otrzymanie efektywnie działającego dodatku do żywic, ograniczającego emisję formaldehydu do środowiska. Dotychczasowe rozwiązania redukujące emisję formaldehydu nie są zadowalające głównie z powodu ograniczonej skuteczności oraz negatywnych oddziaływań na użytkowe cechy końcowych wyrobów np. zmniejszają odporności na wilgoć, zwiększają podatność na działanie czynników biologicznych - grzybów i drobnoustrojów. Proponowane, innowacyjne rozwiązanie - nowego typu absorbent formaldehydu - charakteryzuje się podwójnym działaniem. Z jednej strony pełni on funkcję adsorbentu o działaniu fizycznym, z drugiej absorbentu - posiadającego grupy funkcyjne umożliwiające chemiczne reakcje z wolnym monomerem znajdującym się zarówno w żywicy jak i gotowym wyrobie. W efekcie przeprowadzonych prac otrzymano absorbent formaldehydu (modyfikowany haloizyt - glinokrzemian o strukturze warstwoworurkowej,) oraz żywice na bazie formaldehydu o zredukowanej emisji wolnego formaldehydu. Wykonano badania emisji formaldehydu z utwardzonych żywic - metodami HPLC i metodą kolorymetryczną - oraz podstawowe właściwości mechaniczne modelowych kształtek drewnopochodnych - metodą zginania trójpunktowego.

• Pełny tekst artykułu

Właściwości sklejki wytwarzanej z wykorzystaniem żywicy mocznikowo-formaldehydowej modyfikowanej środkiem ogniochronnym

Jakub Kawalerczyk, Dorota Dziurka, Radosław Mirski

Streszczenie


Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu modyfikacji żywicy mocznikowoformaldehydowej(UF) z użyciem środka ogniochronnego na właściwości wytworzonej sklejki. Środkiem uniepalniającym zastosowanym w badaniach był wodny roztwór mieszaniny węglanu potasu i mocznika w różnych stosunkach wagowych. Impregnat był wprowadzany do żywicy w różnych ilościach. Po ukończeniu procesu homogenizacji mieszaniny klejowej wytworzono sklejki trójwarstwowe w celu oceny właściwości palnych oraz jakości sklejenia. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż dodatek mieszaniny impregnującej do żywicy spowodował ograniczenie palności sklejki oraz obniżenie jakości sklejenia. Pomimo spadku wytrzymałości spoin na ścinanie, wszystkie sklejki, niezależnie od wariantu osiągnęły wartości wymagane w normie EN 314-2.

• Pełny tekst artykułu

Możliwości wykorzystania łuski słonecznika jako dodatku surowcowego do wytwarzania płyt wiórowych

Piotr Borysiuk, Radosław Auriga, Michał Bujak

Streszczenie


W ramach badań wytworzono trójwarstwowe płyty wiórowe o gęstości 650 kg/m³ i grubości 18 mm, w których do warstwy wewnętrznej dodano łuski słonecznika w ilości 0%, 10%, 20% i 30%. Jako spoiwo zastosowano komercyjną żywicę mocznikowoformaldehydową (UF). Dla wytworzonych płyt wiórowych określono właściwości mechaniczne (MOR, MOE, IB), fizyczne (gęstość i profil gęstości, spęcznienie na grubość, nasiąkliwość) i cieplne (przewodność cieplna, dyfuzyjność cieplna, objętościowa pojemność cieplna). Potwierdzono możliwość wykorzystania łuski słonecznika do wytwarzania płyt wiórowych o przeznaczeniu niekonstrukcyjnym. Uzyskane wyniki wykazały, że zwiększenie wykorzystania łuski słonecznika w warstwie środkowej negatywnie wpływa na właściwości mechaniczne i fizyczne płyty wiórowej. Dodatek łuski słonecznika nie wpływa na przewodność cieplną płyt.

• Pełny tekst artykułu

Wpływ natrysku wody na przegrzewanie kobierca włóknistego płyt HDF, z dodatkiem włókien poużytkowych

Conrad M. Sala

Streszczenie


Rosnąca dostępność poużytkowych materiałów drzewnych oraz względy ekonomicznośrodowiskowe zachęcają producentów płyt drewnopochodnych do zawracania ich do produkcji nowych paneli. Ponowne wykorzystanie płyt poużytkowych może skutkować obniżeniem jakości, co w konsekwencji prowadzi do konieczności poszukiwania rozwiązań przeciwdziałających skutkom niepożądanym. W związku z tym, w ramach niniejszej pracy zbadano wpływ ilości natrysku wody na przegrzewanie kobierca włóknistego przy produkcji ultra cienkich płyt włóknistych wysokiej gęstości (HDF) z 5% dodatkiem włókien poużytkowych. Następnie sprawdzono, jaki wpływ na kształtowanie profilu gęstości miał zmienny natrysk. Do badań wykorzystano przemysłowe włókno drzewne, produkowane z 5% dodatkiem poużytkowych HDF. Natrysk wody wynosił: 0 ml/m², 8 ml/m², 16 ml/m² oraz 32 ml/m². Wzrost ilości naniesienia wody na powierzchnię górną i dolną kobierca włóknistego miał istotny wpływ na wysokość temperatury osiągniętej w środku prasowanego materiału. Wraz ze wzrostem naniesienia temperatura rosła, osiągając maksymalną różnicę na poziomie 50°C w porównaniu do płyt, produkowanych bez natrysku. Przy zachowaniu stałych parametrów procesu produkcji, zmiana ilości natrysku wpływała również na formowanie profilu gęstości płyt. Płyty z 32 ml/m² naniesieniem wody. charakteryzowały się najwyższą spośród badanych wariantów gęstością warstw środkowej i przypowierzchniowych.

• Pełny tekst artykułu

Modelowanie procesów multiimplantacji jonów azotu do narzędzi WC-Co wykorzystywanych w obróbce materiałów drzewnych

Marek Barlak, Jacek Wilkowski, Zbigniew Werner

Streszczenie


W artykule przedstawiono wyniki modelowania procesów multiimplantacji jonów azotu do wymiennych noży WC-Co, stosowanych w obróbce materiałów drzewnych. Modelowanie przeprowadzono zarówno dla nieseparowanej wiązki jonów N⁺+N₂⁺, jak i dla wiązek separowanych N⁺ i N₂⁺. Przedstawione zostały także wyniki modelowania dla średniej krotności jonizacji oraz dla przypadku rozszerzonej implantacji. Najdłuższy obszar plateau oraz najkorzystniejszy stosunek plateau do całości głębokościowego profilu uzyskano w przypadku jonów N⁺.

• Pełny tekst artykułu